در نوشتار حاضر گروهی از محوطه های شاخص باستانی، که دوره اصلی فرهنگی در آنها معرف دوران نوسنگی ایران است معرفی می گردد. در جریان این تعاریف سعی گردیده تا بصورت مختصر اما مفید به ویژگیهای مستقل هردوره و هر محوطه نیز اشاره گردد.  (بیشتر…)

عصرآهن در ایران به لحاظ زمانی از ثلث آخر هزاره دوم ق.م. تا تشکیل نخستین حکومت­های ایرانی را دربر می­گیرد. در پی دوران طولانی­ ای از انباشت مدارک باستان­شناختی، این دوره در دهه شصت میلادی در آثار نوشته­ های دایسون، کایلر یانگ و واندنبرگ به سه دوره تقسیم شد. (بیشتر…)

مُهرهای باستانی اعم از مسطح و استوانه ای (سیلندری) جزو مهمترین مدارک باستان شناختی محسوب می شوند که در روشن ساختن بسیاری از مجهولات تاریک دوران گذشته خصوصا دوران پیش از تاریخ که هنوز خط اختراع نشده بود می باشند. (بیشتر…)