جاذبه های تاریخی و فرهنگی تبریز / بخش 1 عمارات تبریز

در این مجموعه مطالب سعی بر آن خواهد بود تا جاذبه های متنوع تاریخی و فرهنگی شهر تبریز برای مخاطبین عزیز معرفی گردد.

عمارت شهرداری تبریز

عمارت شهرداری تبریز در سال 1314 شمسی در محل گورستان متروک و مخروبه کوی نوبر با نظارت مهندسان آلمانی در زمان ریاست شهرداری حاج ارفع الملک جلیلی بنا گردید. این ساختمان دارای یک برج ساعت چهارصفحه ای است که با طنین موزون زنگهایش هر 15 دقیقه یکبار گذشت زمان را به گوش مردم تبریز می رساند. نمای خارجی تالار شهرداری تبریز از سنگ تراشیده بوده و نقشه ساختمان آن با نمونه ساختمان های کشور آلمان قبل از جنگ جهانی دوم مطابقت دارد. این بنا در وسط شهر تبریز و در میدانی موسوم به میدان ساعت واقع شده و در حال حاضر تمام امور عمرانی شهر و امور اداری شهرداری تبریز در این تالار و عمارت متمرکز است.

عمارت ائل گلی

شاه گلی (استخر شاه) سابق و ائل گلی (استخر مردم) فعلی از گردشگاههای زیبا و دلکش تبریز و ایران است که در جنوبشرقی تبریز بر دامنه تپه ای واقع شده است ائل گلی استخری بزرگ است که مساحت آن 54675 مترمربع می باشد. در جنوب آن تپه ای است که آنرا از بالا به پایین همسطح استخر پله بندی کرده و نهرآبی از آن بطرف پایین روان است. از سمت جنوبی و از وسط استخر خیابانی کشیده شده که عمارت را بصورت شبه جزیره ای در مرکز استخر درآورده است. در پیرامون استخر از روزگاران قدیم درختان کهنسالی سر بهم آورده که انعکاس عکس آنها در آب به زیبایی آن محوطه می افزاید. تمام تپه های جنوبی استخر به شکل بسیار زیبایی چمن کاری و گلکاری شده در روز های گرم تابستان استراحتگاه مردم تبریز و مسافران سایر شهرها می باشد.

عکس تزئینی است

خلعت پوشان

در 10 کیلومتری جاده تبریز – تهران در کنار جاده برج آجری منشوری شکل قرار دارد که به برج خلعت پوشان مشهور است. این بنا در اواخر دوره صفویه احداث شده است.

در زمان قاجار خلعت اهدایی شاهان برای حاکمان آذربایجان در این برج بر دوش آنها انداخته می شد. برج سه طبقه است طبقه اول و دوم سرپوشیده و طبقه سوم بدون سقف است. آخرین مراسم خلعت پوشان در سال 1330 هجری قمری در زمان حکمرانی صمدخان مراغه ای انجام گرفته است. در سالهای اخیر دانشگاه تبریز این بنا را مرمت کرده است.

بقایای عمارت ربع رشیدی

خرابه های ربع رشیدی باقیمانده عمارات عظیمی است که در زمان ایلخانیان و به همت رشیدالدین فضل الله وزیر سلطان محمود در محله ولیانکوی باغمیشه تبریز ساخته شده بود. این بناها به اصطلاح امروزی یک شهر علمی و دانشگاهی بوده است. در حال حاضر به غیر از چهارپایه عمارت و پشته های خاک و سنگ چیزی از این عمارات باقی نمانده است و گسترش روز افزون خانه سازی در پیرامون آن بر روند تخریب این نشانه ها نیز می افزاید و اگر به همین منوال ادامه یابد دیری نخواهد پایید که تمامی خرابه های باقیمانده از ربع رشیدی کلا از بین برود.